-
1 tracić
1. (-cę, -cisz); imp; -ć; vt( okazję) to miss; (czas, pieniądze) to waste2. vi( ponosić stratę) perf; s- to suffer a loss, to lose outtracić kogoś/coś z oczu — to lose sight of sb/sth
tracić ważność — to expire, to run out
tracić głowę — (przen) to lose one's head
tracić na znaczeniu/wartości — to lose significance/(in) value
* * *ipf.1. (= przestawać mieć) lose; tracić głowę przen. lose one's head; tracić grunt pod nogami lose one's footing, be out of one's depth; tracić kogoś z oczu lose sight of sb; tracić nadzieję abandon hope; tracić miarę know no measure in sth; tracić pamięć/zdrowie/rozum lose one's memory/health/mind; tracić panowanie nad sobą lose one's temper; tracić przytomność lose consciousness; tracić wątek lose one's thread; tracić zainteresowanie lose interest (kimś/czymś in sb/sth).2. (= ponosić stratę) lose out ( na czymś on sth); tracić bramkę lose a goal; tracić punkt lose a point.3. (= trwonić) waste; tracić czas waste time; (okazję, szansę) miss.4. (życie, bliską osobę) lose.5. (= doznawać uszczerbku) tracić na wadze/wartości/znaczeniu lose weight/value/significance; tracić w czyichś oczach go down in sb's esteem l. opinion.6. lit. (= zabijać) execute; zostać straconym be executed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > tracić
-
2 trącić
1. (-cę, -cisz); imp; -ć; vt( okazję) to miss; (czas, pieniądze) to waste2. vi( ponosić stratę) perf; s- to suffer a loss, to lose outtracić kogoś/coś z oczu — to lose sight of sb/sth
tracić ważność — to expire, to run out
tracić głowę — (przen) to lose one's head
tracić na znaczeniu/wartości — to lose significance/(in) value
* * *I.trącić1pf.zob. trącać.II.trącić2ipf.1. (= zalatywać) smack of sth, reek of sth; (stęchlizną, pleśnią) be fusty, reek of mustiness/mold; trącić myszką be out of date, be going gray.2. (= odznaczać się czymś) savor of, border on.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > trącić
-
3 fly off the handle
(to lose one's temper.) tracić panowanie nad sobą -
4 Haltung
Haltung f (pl selten) postawa (a fig gegenüber D wobec G); ( Pose) poza; ( Fassung) opanowanie; eines Tieres trzymanie, hodowla;die Haltung verlieren <s>tracić panowanie nad sobą;Haltung bewahren opanow(yw)ać się -
5 stra|cić
pf Ⅰ vt 1. (przestać mieć) to lose [posadę, ząb, przyjaciół]- stracić bliską osobę to lose sb close- stracić szacunek dla kogoś/czegoś to lose respect for sb/sth- stracić czyjś szacunek to lose sb’s respect- stracić słuch/głos/życie to lose one’s hearing/voice/life- stracić pamięć to lose one’s memory- stracić władzę w nogach/dużo krwi to lose the use of one’s legs/a lot of blood- stracić dobrą figurę to lose one’s figure- stracić kontakt z kimś to lose touch with sb- miejsce pracy straci 100 osób a hundred jobs will be lost- powieść wiele straciła w tłumaczeniu the novel lost a lot in translation- najwięcej stracą rolnicy the biggest losers will be farmers- partia straciła wiele głosów w wyborach the party suffered heavy losses in the election ⇒ tracić2. (zmarnować) to lose- stracić okazję/szansę to miss an opportunity/chance ⇒ tracić3. (wykonać wyrok śmierci) to execute- został skazany na śmierć i stracony he was sentenced to death and executed- został stracony na krześle elektrycznym he was executed by electric chairⅡ vi (stać się gorszym) to lose- okolica wiele straciła the place lost a lot (of its beauty/attraction)- stracił na humorze na wieść o wyniku his spirits sank when he heard the result ⇒ tracićⅢ stracić się przest. (zniknąć) to disappear into thin air, to become lost- stracić się w świecie to be lost to the world■ stracić orientację to lose orientation- stracić energię to run out of steam- stracić głowę to lose one’s head- stracić głowę dla kogoś to fall for sb, to fall head over heels for sb- stracić kogoś/coś z oczu to lose sight of sb/sth- stracić na wadze to lose weight- stracił pięć kilogramów he lost five kilos- stracić panowanie nad pojazdem to lose control of a vehicle- stracić panowanie nad sobą a. nad nerwami to lose one’s composure- stracić poczucie rzeczywistości to lose one’s grip on reality- stracić pokarm a. mleko to lose one’s milk- stracić rozum to lose one’s mind- stracić serce do kogoś/czegoś to be disillusioned with sb/sth- stracić się z oczu to lose sight of each other- stracić w czyichś oczach to go down in sb’s estimation- stracić wątek to lose the thread- niech stracę easy come, easy go!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stra|cić
-
6 stracić
* * *pf.1. (= nie mieć już więcej) lose; stracić cierpliwość do kogoś lose one's patience with sb; stracić cnotę/dziewictwo lose one's cherry/virginity; stracić energię l. zapał run out of gas; stracić głowę dla kogoś be swept off one's feet by sb, fall for sb; stracić z czymś kontakt lose touch of sth; stracić matkę lose one's mother; stracić posadę lose one's job; stracić liście ( o drzewie na jesieni) shed leaves; stracić na wadze lose weight; stracić orientację lose one's bearings; stracić panowanie nad sobą blow a fuse, go off at the deep end; stracić panowanie nad samochodem lose control of the car; kierowca stracił panowanie nad samochodem the car went out of control; stracić równowagę lose one's balance; stracić życie lose one's life; (= polec) perish; stracić rachubę czasu lose the track of time; stracić twarz lose one's face; stracić urodę lose one's looks; stracić wątek lose one's train of thought; stracić grunt pod nogami have the ground taken l. cut from under one's feet; stracić kogoś z oczu lose track of sb; stracić pokarm stop l. cease milking; stracić rozum l. głowę lose one's head; stracić władzę fall from power.2. (= nie zarobić) lose; stracić na akcjach sink capital l. money in shares; niech stracę! my loss!, never mind (the loss)!, what the hell!3. (= nie wykorzystać) waste; (= roztrwonić) squander; stracić okazję/szansę waste an opportunity/a chance.4. (= stać się gorszym) lose; stracić na sile (np. o burzy) abate; stracić na atrakcyjności lose in attractiveness, become less attractive; stracić w czyichś oczach come down in sb's opinion.5. ( skazanego na śmierć) execute, put to death.pf.1. disappear, vanish; stracić się z oczu (= przestać się widzieć) lose sight of each other l. one another.2. (= przestać się kontaktować) lose track of each other l. one another.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > stracić
-
7 Fassung
-
8 Kontrolle
-
9 Gewalt
höhere Gewalt siła wyższa;häusliche Gewalt przemoc domowa oder w rodzinie;mit Gewalt siłą, przemocą;mit aller Gewalt ( unbedingt) gwałtem, na gwałt;sich in der Gewalt haben panować nad sobą;die Gewalt über etwas verlieren <s>tracić panowanie nad (I) -
10 fly
[flaɪ] 1. n( insect) mucha f; (also: flies) rozporek m2. vt; pt flew, pp flownplane pilotować; passengers, cargo przewozić (przewieźć perf) samolotem; distances przelatywać (przelecieć perf); kite puszczać (puścić perf)3. vi; pt flew, pp flownplane, passengers lecieć (polecieć perf); ( habitually) latać; bird, insect lecieć (polecieć perf), frunąć (pofrunąć perf); ( habitually) latać, fruwać; prisoner uciekać (uciec perf); flags fruwaćto fly off the handle — tracić (stracić perf) panowanie nad sobą
sorry, I must fly — przepraszam, muszę lecieć
Phrasal Verbs:- fly away- fly in- fly off- fly out* * *I plural - fliesnou)1) (a type of small winged insect.)2) (a fish hook made to look like a fly so that a fish will take it in its mouth: Which fly should I use to catch a trout?)3) ((often in plural) a piece of material with buttons or a zip, especially at the front of trousers.)•II past tense - flew; verb1) (to (make something) go through the air on wings etc or in an aeroplane: The pilot flew (the plane) across the sea.) latać, pilotować2) (to run away (from): He flew (the country).) opuścić, zbiec (z)3) ((of time) to pass quickly: The days flew past.) mijać, uciekać•- flyer- flier
- flying saucer
- flying visit
- frequent flyer/flier
- flyleaf
- flyover
- fly in the face of
- fly into
- fly off the handle
- get off to a flying start
- let fly
- send someone/something flying
- send flying -
11 handle
['hændl] 1. nrączka f; ( of door) klamka f; ( of drawer) uchwyt m; (of cup, mug) ucho nt; (CB RADIO) ( name) ksywa f2. vt( touch) dotykać (dotknąć perf) +gen; ( deal with) obchodzić się (obejść się perf) z +instr; ( successfully) radzić (poradzić perf) sobie z +instr"handle with care" — "ostrożnie"
to fly off the handle — tracić (stracić perf) panowanie nad sobą
I couldn't get a handle on it ( inf) — nie wiedziałem, z której strony się do tego zabrać (inf)
* * *['hændl] 1. noun(the part of an object by which it may be held or grasped: I've broken the handle off this cup; You've got to turn the handle in order to open the door.) rączka, ucho, uchwyt, klamka2. verb1) (to touch or hold with the hand: Please wash your hands before handling food.) dotykać, manipulować2) (to control, manage or deal with: He'll never make a good teacher - he doesn't know how to handle children.) obchodzić się z3) (to buy or sell; to deal in: I'm afraid we do not handle such goods in this shop.) handlować4) (to treat in a particular way: Never handle animals roughly.) traktować•- - handled- handler
- handlebars -
12 snap
[snæp] 1. n( sound) trzask m; ( photograph) zdjęcie nt, fotka f (inf); (CARDS) rodzaj gry w karty2. adjdecision etc nagły3. vt 4. vito snap one's fingers — pstrykać (pstryknąć perf) or strzelać (strzelić perf) palcami
to snap open — otwierać się (otworzyć perf się) z trzaskiem
to snap shut — zamykać się (zamknąć się perf) z trzaskiem
Phrasal Verbs:- snap at- snap off- snap up* * *[snæp] 1. past tense, past participle - snapped; verb1) ((with at) to make a biting movement, to try to grasp with the teeth: The dog snapped at his ankles.) chapnąć2) (to break with a sudden sharp noise: He snapped the stick in half; The handle of the cup snapped off.) przełamywać, pękać3) (to (cause to) make a sudden sharp noise, in moving etc: The lid snapped shut.) trzaskać4) (to speak in a sharp especially angry way: `Mind your own business!' he snapped.) warknąć5) (to take a photograph of: He snapped the children playing in the garden.) pstrykać2. noun1) ((the noise of) an act of snapping: There was a loud snap as his pencil broke.) trzask2) (a photograph; a snapshot: He wanted to show us his holiday snaps.) zdjęcie3) (a kind of simple card game: They were playing snap.) rodzaj gry w karty3. adjective(done, made etc quickly: a snap decision.) nagły, szybki- snappy- snappily
- snappiness
- snapshot
- snap one's fingers
- snap up -
13 temper
['tɛmpə(r)] 1. n( nature) usposobienie nt; ( mood) nastrój m, humor m; ( fit of anger) gniew m2. vtto lose one's temper — tracić (stracić perf) panowanie nad sobą
* * *['tempə] 1. noun1) (a state of mind; a mood or humour: He's in a bad temper.) humor, nastrój2) (a tendency to become (unpleasant when) angry: He has a terrible temper.) charakter3) (a state of anger: She's in a temper.) złość2. verb1) (to bring metal to the right degree of hardness by heating and cooling: The steel must be carefully tempered.) hartować2) (to soften or make less severe: One must try to temper justice with mercy.) łagodzić•- - tempered- keep one's temper
- lose one's temper
См. также в других словарях:
tracić – stracić panowanie [władzę] nad sobą — {{/stl 13}}{{stl 7}} przestawać panować nad swoimi emocjami (zwykle negatywnymi); tracić kontrolę nad swoimi reakcjami, odruchami itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Po tym, co usłyszałam, straciłam władzę nad sobą. Ktoś z wolna tracił panowanie nad sobą … Langenscheidt Polski wyjaśnień
tracić — nerwy; tracić panowanie nad sobą, nad nerwami «ulegać emocjom, bardzo się denerwować»: Panu trzeba łopatą pakować do głowy. Uniosłem się, przepraszam, ale w zetknięciu z tępotą zawsze tracę nerwy. S. Zieliński, Listy. Piekąca tęsknota za Ireną… … Słownik frazeologiczny
tracić — ndk VIa, tracićcę, tracićcisz, trać, tracićcił, tracićcony 1. «przestawać coś mieć, zostawać bez kogoś, czegoś, zostawać pozbawionym kogoś, czegoś» Tracić głos, słuch, wzrok, pamięć, siły, zdrowie, życie. Tracić majątek. Tracić ducha, fantazję,… … Słownik języka polskiego
robić [narobić] w portki [pory] (ze strachu) — {{/stl 13}}{{stl 8}}pot. {{/stl 8}}{{stl 7}} bardzo się bać, ze strachu tracić panowanie nad sobą : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wróg jeszcze daleko, a wy już robicie w portki. Gdyby zobaczyli, co tu mamy, narobiliby w portki ze strachu. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozklejać się – rozkleić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} samoistnie odklejać się w miejscu sklejenia : {{/stl 7}}{{stl 10}}Buty się rozkleiły. Pierogi się rozklejają. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}}… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzać się – wzburzyć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie kłębić się, wirować, wichrzyć się, bezładnie się skręcać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jezioro się wzburzyło. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zapominać się – zapomnieć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić panowanie nad sobą, wykraczać poza granice właściwego zachowania, stając się niegrzecznym : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zapominał się często i obrażał wszystkich. Zapomniał się i nakrzyczał na nią. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
nerwy — 1. Coś kosztuje kogoś wiele nerwów «ktoś osiąga coś kosztem wielkiego napięcia, silnego zdenerwowania»: To wydawanie książek na dystans jest dramatyczne i wiele nerwów kosztuje, bo wszystko się robi na ostatnią chwilę i wszystko nie tak, jak było … Słownik frazeologiczny
nerw — m IV, D. u, Ms. nerwwie; lm M. y 1. «splot włókien o różnej grubości i długości, okrytych wspólną otoczką, przewodzących bodźce czuciowe i ruchowe» Nerw twarzowy, wzrokowy, słuchowy. Porażenie, zapalenie, paraliż nerwu, nerwów. ∆ Nerw błędny… … Słownik języka polskiego
odchodzić od zmysłów — {{/stl 13}}{{stl 7}} tracić równowagę psychiczną, panowanie nad sobą, ulegać trwodze, panice, rozpaczy itp. pod wpływem silnych emocji : {{/stl 7}}{{stl 10}}Odchodziła od zmysłów z rozpaczy, z lęku o syna. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
władza — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIc, blm, {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} prawo rządzenia, rozporządzania kimś, narzucania komuś swojej woli; panowanie, rządy nad kimś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Władza najwyższa. Władza… … Langenscheidt Polski wyjaśnień